Skoki narciarskie

ODLEGŁOŚĆ, STYL I WIATR

Podczas Igrzysk Europejskich Kraków-Małopolska 2023 po raz pierwszy znalazły się skoki narciarskie, rozgrywane na igelicie. Czekają nas konkursy indywidualne kobiet i mężczyzn, oraz zmagania drużynowe i drużyn mieszanych. Areną zmagań będą dwie skocznie: blisko 100-letnia Wielka Krokiew i stojąca tuż obok Średnia Krokiew – na terenie Centralnego Ośrodka Sportu w Zakopanem. Trybuny pomieszczą aż 15000 widzów, którzy będą mogli śledzić zmagania 111 najlepszych zawodników i zawodniczek z całej Europy. Pięć letnich dni, od 27 czerwca do 1 lipca, zamieni się w prawdziwe święto miłośników tego kultowego sportu.

W klasyfikacji końcowej liczy się nie tylko długość skoku. Sędziowie przyznają także noty za styl oraz bonus za wiatr – dodatni lub ujemny w zależności od kierunku i siły podmuchów. Suma tych trzech punktacji stanowi ocenę skoku.

Igelit zamiast śniegu

Skoki narciarskie, a więc jeden z najpopularniejszych zimowych sportów, na Igrzyskach Europejskich pojawi się w letniej odmianie. Pierwsi sportowcy wykorzystujący narty nie tylko do jazdy i biegania, ale też do skoków pojawili się w Norwegii w latach 60. XIX wieku. W Polsce pierwszy konkurs skoków przeprowadzono w Sławsku w 1908 roku, kobiety zaczęły skakać trzy lata później.

Skoki mężczyzn zostały konkurencją olimpijską w 1924 roku, a od 1988 roku rozgrywane są zawody drużynowe. Mistrzostwa świata odbywają się od 1925 roku (od 1982 roku drużynowo). Pierwsze mistrzostwa świata w lotach przeprowadzono w 1972 roku. Prestiżowy Turniej Czterech Skoczni odbywa się od 1953 roku, a w 1979 roku zapoczątkowano Puchar Świata.

Na przestrzeni lat mocno zmieniała się technika skoków. Początkowo zawodnicy skakali „na stojąco”, wymachując rękami. W latach 20. zaczęli przyjmować bardziej aerodynamiczną sylwetkę – pochylając się do przodu. W latach 50. trzymali ręce wyciągnięte przed siebie. W końcu za optymalne uznano trzymanie ich blisko tułowia, tak jak robi się to obecnie. Ostatnią przełomową modyfikacją było ustawienie nart – po raz pierwszy w kształt litery „V” ułożył je Szwed Jan Boklöv w 1985 roku.